PLACER EN OFERTA

Una lengua en mi boca,
el placer de recibirla, dos dedos que la tocan,
un gemido por cada célula tuya,
un outlet de éxtasis al por mayor
con dos por uno en las caricias más largas,
el olor de los placeres en mi oído
especiados y aliñados a gusto del deseo,
los ojos azules en oferta
mirando el escaparate de mi cuerpo
con tintes negros de encajes en la flor de mi piel,
los dedos más largos recorriendo las calles calurosas de la intimidad,
la oscuridad cómplice de un punto de luz,
el regusto del dolor compañero de las cuatro esquinas de mi cama,
un te quiero acunándose en mi pelo negro debajo de tu cara.

máis días, quizais novos problemas
quizais non mereza a pena,
quizais non son cobarde,
quizais o risco me alimente,
quizais a moreas para unha soa certeza,
pesada, segura e carente de dúbida,
lonxe da choiva pola cercanía dun corazón,
lonxe da seguridade pola premura do meu,
como Atila aplastando os toxos do medo,
como a determinación de Ulises por voltar a aqueles ollos,
coma min cando quero e non hai posible freo,
como que me queren,
como o agasallo que iso merece,
un agarimo, un grazas e un corazón enteiro,
atusados con cintas de cores e cas papeletas da ilusión,
mil verbas rosas que nunca escribira,
mil intencións que por elas existen nestas follas,
a carestía de adversativas que me inxectas,
a man firme que guía o bolígrafo,
a miña ou a do sentimento,
por todo e de nada, mil grazas polas palabras.

CALDO DE CULTIVO

Ó fondo "Beautiful today" golpeando a realidade co martelo das dores;
os vampiros morden mentras docemente te matan nunha fin de semana,
unha copa de brugal amenizando o proceso,
fotos e lembranzas bailando no armario da memoria coletiva,
os trastos de dúas amigas botados polo chan
recollidos e sandados pola enfermidade da lóxica moitas horas e anos depois,
prexuízos, falsas impresións danando aquela esquina do corazón,
nais xordas de egoísmo e pais que carecen de menciña para todo,
superheroes rotos pola madurez,
unha muller que deixou de ter ollos de nena,
ollos que choran por ser adultos cada vez que espertan.
A negación que te fire de rebote e a explosión do golpe,
a morte do ser ou a conciencia da nada,
unha bágoa de luto polo que remata.