viernes, 5 de marzo de 2010

Estrañeite pouco
pero o suficiente para votarte de menos
e sorprenderme agardándote,
nunca chegaches,
nunca chegarías votándote en falta.
Es a presencia foránea de calquer hora,
en punto para que nunca sexa tarde,
a tapa desexada da miña copa,
o alcool tardío que nunca sobra,
o debuxo animado tenro e agarimoso de calquer tarde,
o extraño que agora voto en falta.